Een beetje spannend was het wel voor de kinderen van de Koelmanschool in Goes: ze mochten voorin de kerk de opbrengst van de oud papierinzameling op Flakkee en in Zeeland bekendmaken. De drie sprekers van de middag moesten wel iets doen om het bedrag te onthullen. Ze kregen een ’toets zendingswetenschappen’. Van losse letters een bijbelse naam maken, zes landen noemen waar ZGG werkt, en wie was de eerste zendingspredikant ook alweer? Gelukkig wisten ze alle antwoorden. Het indrukwekkende bedrag van € 238.034,- werd zichtbaar. Zoveel geld is er opgehaald voor de bekostiging van vrouwen- en kinderwerk in Albanië en Ecuador.
Zendingsdeputaat ds. M. Blok maakte ook bekend dat het komende jaar de oud papierinzameling is bedoeld voor de opleiding van zendingswerkers voor het nieuwe zendingsveld Senegal. Daarvoor is een streefbedrag van € 230.000,- vastgesteld. Hij sprak zijn hartelijke dank uit aan alle vrijwilligers die zich inspannen voor het ophalen van oud papier, maar noemde ook de inkomsten uit de kringloopwinkels in Middelburg, Goes en Tholen en de recycling van metalen. Alles bij elkaar gaat het om ruim een miljoen euro. Het is om stil van te worden. ‘Maar’, wekte de predikant de aanwezigen op, ‘vergeet het gebed niet. Bid en werk, ook om een nieuwe uitgezondene uit Zeeland.’
Opening
In zijn openingswoord aan het begin van het programma stond ds. Blok stil bij de woorden uit Jesaja 2 vers 1-5. In een visioen ziet Jesaja dat het Evangelie over heel de wereld verkondigd zal worden. De zendingsmiddag in Goes laat zien dat deze belofte al vervuld wordt. De vervulling is alleen nog niet voltooid. Dagelijks worden er over de wereld mensen toegevoegd aan Gods Koninkrijk. ‘Geestelijke bergbeklimmers’, noemt de predikant hen, ze zullen toevloeien naar Sions berg. Het is geen rechtstreeks pad naar de top. Het slingert, het eindpunt raakt uit het zicht, een dwaalweg is zomaar ingeslagen. Maar ze komen er in de weg van Gods geboden, die hen het juiste pad leert.
Vertelling
De heer Bert Poortvliet vertelt een verhaal dat zich afspeelt in een Zuid-Amerikaans land. Pedro heeft het niet gemakkelijk. Hij probeert voor zijn moeder en hemzelf inkomsten te halen uit de vuilnis die wordt aangevoerd op de vuilnisbelt, maar verwondt zichzelf daarbij. Gelukkig krijgt hij hulp van iemand van de zendingspost in hun wijk. Ernstiger wordt het als de wijk in opstand komt omdat de huizen moeten verdwijnen voor een nieuwbouwwijk. Pedro raakt verzeild in een steekgevecht en loopt een bloedende snee op. Opnieuw is het de zendingswerker op de zendingspost die hem helpt. De werkers op de post overleggen met elkaar. Kunnen ze Pedro en zijn moeder bijstaan? Ze stellen een mogelijkheid voor, maar Pedro vertrouwt het nog niet helemaal. Waarom zouden deze mensen hulp aanbieden? Gaandeweg begint Pedro te begrijpen dat zijn wantrouwen niet terecht is. Het zijn niet de zendingswerkers, maar het is de Heere Jezus Die hem verwelkomt. Hij ziet en hoort ook de mensen in deze wijk.
Kiezelsteentjes
Cristian Dekker, dit voorjaar gerepatrieerd uit Ecuador, geeft de aanwezigen door welke vier dingen hij geleerd heeft van het zendingswerk. Het zijn niet per se fijne dingen; ze voelen soms als kiezelsteentjes. Maar uiteindelijk zijn ze heel leerzaam.
1. Bevrijd – het kost tijd, maar is bijzonder bevrijdend als je na verloop van tijd niet meer vooral bezig bent met jezelf en met je werk, maar met de mensen waaronder je werkt.
2. Zeker – zendingswerk kan alleen vanuit een doorleefde overtuiging Wie God is voor zondaren en met persoonlijke en parate kennis van wat God in de Bijbel zegt en waar dat staat.
3. Genuanceerd – als zendingswerker kom je erachter dat er niet alleen hoofd- en bijzaken zijn, maar ook A- en B-waarheden, die wel verschil maken, maar geen scheiding tussen verschillende christenen.
4. Toekomstgericht – op het zendingsveld is de wederkomst van Christus dichtbij voor de mensen die daar christen geworden zijn. Ze kijken vooruit; wat een les.
Cristian sluit af met een welgemeend dankwoord richting de aanwezigen, die al die jaren op het zendingsveld mede mogelijk hebben gemaakt.
Gedicht
De kinderen van de Koelmanschool sloten hun bijdrage af met een gedicht, waarmee we ook dit verslag afsluiten.
Ons Zeeuwen bin zuunig
Ons Zeeuwen bin zuunig,
daarom verzamelen we oud papier.
Dat levert veel geld op;
het bedrag ziet u hier.
Ons Zeeuwen bin zuunig,
opsparen, al die oude kranten!
Dat doen we met alle Zeeuwen.
U ziet, wij weten van wanten.
Ons Zeeuwen bin zuunig,
mensen, mensen, wat een geld
voor onze verre naaste
daar op het zendingsveld.
Ons Zeeuwen bin zuunig
op het zendingswerk,
opdat Gods Naam wordt verkondigd
in onze zendingskerk.
Ons Zeeuwen bin zuunig,
tóch geven we veel.
Vandaar de collecte.
Geeft u ook uw deel?
Wij van de Koelmanschool
doen hiervoor ook ons best.
Elke maandag een muntje
en ’s zondags de rest.
